مــن کــه از ايــنــجــا

نــمــي روم...

تــو هــم کــه هــيــچــوقــتــ نــمــي آيــي ؛

مــيــخــواهــم بــدهــم درهاي بــي دســتــگــيــره بــســازنــد

بــراي ايــن خــانــه

رفتم نشستم کنارش

گفتم: برای چی نمیری گلات رو بفروشی؟

گفت:بفروشم که چی؟

تا هفته قبل میفروختم که با پولش ابجیمو ببرم دکتر دیشب حالش بد شد و مُرد ...

بعد با گریه گفت:تو میخواستی گل بخری؟

گفتم:بخرم که چی؟

تا دیروز میخریدم برای عشقم امروز فهمیدم باید فراموشش کنم...!

اشکاشو که پاک کرد, یه گل بهم داد با مردونگی گفت: بگیر باید از نو شروع کرد تو بدون عشقت,من بدون خواهرم

مادرم ميگوید

خودت را هم بُکُشي

ردّ اين غم ِمشکوک

پشت ِشيطنت هاي دائمي نگاهت

گم نمي شود . . !

تنها اوست که می فهـمد

همیشه که نه !ولی گاهـــــــی ..
میان بودن و خواستن فاصله ایست ...
وقت هایی هست که کسی را با تمام وجود می خواهی.....
حتی به خاطرش نفس میکشی...
زندگی میکنی...
دنیا برایت زیبا می شوداما....
بودنت در کنارش جایز نیست .....
و این خواستن همان آرزو و یا رویایی اشتباه است...
آنجایی که او حتی ذره ای از حس تو نمی داند..

تو که مرا نابود کردی ،عشقم را در تابوت گذاشتی وخاک کردی ،
بعد از آن حتی با یک شاخه گل هم بر سر مزار، از عشقم یاد نکردی!
نه آرامم میکنی نه با قلبم مدارا میکنی ، نه میگویی دوستم داری ، نه فکری به حال قلبم میکنی

گرفته دلم ، کجایی که سرم را بگذارم بر روی شانه هایت ،
تا پی ببرم به آن دل پر از نیازت ،
تا تو را در میان بگیرم ، تا همانجا در آغوشت برایت بمیرم

مینوشتم ، نمیخواند ، اگر نمی رفتم ، نمی ماند ،
رفتم و او رفته بود ، همه چیز را شکسته بود،
روی دیوار اتاق نوشته بود که خسته بود

خسته ام از این انتظار ، سخت است بی خبر بودن از یار،
آن یاری که مرا در راه نفسگیر زندگی همیشه همراهی میکند ، آن یاری که هوای دلم را بارانی میکند
مثل یک روز بارانی ، به لطافت همان بارانی که من عاشقانه دوستت دارم

تقصیر مرگ نیست كه ما اینهمه تنهاییم...

انگار جهان فنجان قهوه ای است كه سرد شده...

گاهی پشیمانی...

گاهی پس میزنی...

و تنها میتوانی سوزن را از سینه پروانه ای غبار گرفته در اوری

.

بعضی آدمهــــــا یهـو میــان ...

یهـو زندگیـتـــــو قشنگ میکنن ...

یهـو میشن همــــــه ی دلخـوشیت ....

یهـو میشن دلیـل خنــــــده هات...

یهـو میشن دلیل نفس کشیــــدنت ...

بـعــــد همینجـوری یهـو میــــــرن ....

یهـو گنـــــــــــد میـزنن بـه آرزوهــــات ...

یهـو میشن دلیل همــــــــه ی غصــه هات و همـــــــه ی اشکات . .

یهـو میشن سبب بلا..

معبود من خدای یگانه ی بی همتاست اوست خدای یکتا که غیر او خدایی نیست

که دانای نهان و آشکار عالم است و بخشنده و مهربان در حق بندگان

سلطان مقتدر عالم پاک از هر نقص و آلایش ، منزه از هر عیب و ناشایست

ایمنی بخش دلهای هراسان ، نگهبان جهان و جهانیان ، غالب و قاهر بر همه ی خلقها

با جبروت و عظمت ، بزرگوار و بزرگتر از حد فکرت ، زهی منزه و پاک خدای یکتا

که از هرچه او شریک پندارند و از آنچه در وهم و خیال و عقل و اندیشه آید مبراست

همه در جستجوی محبتیم  کدام رمق از حقیقتیم

آسمان را با مهر خورشید  سازند بی کران و پر امید

دل،اشک ریزان در شب تنهایی  کوچه به کوچه با پرواز تا رهایی

جلد دفتر عشق را مادر برایم نوشت  گویی که خود می دانست سازنده باشم در سرنوشت

نامه نوشتم به روزگار  جواب داد صبور باش در این روز ماندگار

شاید قصه همین جا تمام شود  قایق تو به آب روانه شود

شور عشقم مرا می خواند  سوی آزادی مرا می راند

بوسه عشق فدایت می دهم  من پرنده عشق را به آسمان پر می دهم

من می بافم و تو می بافی ،

من برای تو کلاه تا سرت را گرم کند ،

تو برای من دروغ تا دلم را گرم کنی...

باید فراموشت کنم ، چندیست تمرین می کنم

من می توانم می شود ، آرام تلقین می کنم


با عکس های دیگری تا صبح ، صحبت می کنم

با آن اتاق خویش را ، بیهوده تزئین می کنم


سخت است اما می شود ، در نقش یک عاقل روَم

نه شب دعایت می کنم ، نه صبح نفرین می کنم


حالم نه اصلا خوب نیست ، تا بعد بهتر می شوم

فکری برای این دل ِ تنهای غمگین می کنم

دلم پر است!پر از یک بغض مبهم

و چند قطره اشک و شاید هم پر از سکوت

نگاهی که هیچ نگفتن را دوست دارد .

نگاهی که رو ایینه هم سنگینی میکنه .

دلم پر است اخر پر از بغضی که در گلو تر می شود

و با این حال و هوادوست دارم بالا بیارمت بغض پیر!

دلیلی برای اشک ریختن ندارم ،چون تو مرا بی دلیل تنها گذاشتی

و هیچ با خود فکر نکردی که بعد از تو چگونه تنها شدم .

در يک روز خزان پاييزي پرستويي را در حال مهاجرت ديدم به او گفتم:
چون به دياريارم ميروي به او بگو دوستش دارم
ومنتظرش مي مانم. بهار سال بعد پرستو نفس نفس زنان آمد و گفت:
دوستش بدار ولي منتظرش نمان
_________________
میگریم در اشکهایم تو را میبینم اشک هایم را پاک میکنم تا کسی تو را نبیند

برای دلم بغض ترش دم میکنم
ودر کنار ایوان چشمهای
باران خورده ام
به صرف دلتنگی دعوتش میکنم
من و او جای گرفته در یک صندلی
برای هم دلتنگی سرو میکنیم
تا نباشد روزهای بی امید هم بودن

میخواهم جشنی بگیرم
به وسعت وشکوه تنهایمان
شلوغش نمیکنم
من و تو حضورمان کافیست
نمیخواهم چشمی بر با هم بودنمان خیره شود
میخواهم کمی برای هم دلبری کنیم
دعوتم را قبول کن ساعت دوست داشتن ::کنار ساحل دریا

نمی هراسم
از اینکه این همه دعا میکنم اما
تو نصیب باور خیالی من هم نمیشوی
میدانم لحظه ی آخر سر میرسی
درست جایکه خداوند نزدیک میشود
یادت باشد
خدا عاشقان را بی اندازه دوست دارد

آهای روزگار
درست است که من
راه های نرفته زیاد دارم
اما خودت هم میدانی
با تو زیاد راه آمده ام
پس کاری کن
که ما در کنار هم
عاشقانه نفس بکشیم
دوری وجدایی بس است

دلخوشی هایم کم نیست
همه چیز هست برای تنها نبودن
اما
من دنبال کسی هستم برای باهم بودن
دلخوشی من زمزمه کردن نام توست
زیر لبهایم میترسم آن را هم از من دریغ کنی
آهسته در گوش خیالم بگو با دل من میمانی

قهوه بی کسی هایم
به اندازه کافی تلخ است
دوست ندارم با شکر
دروغین بودنت
به خودم بنوشانمش

چـه رســم  تلخــی سـت
تــــو ، بــی خـــبـر از مــن
و
تمـــام مـن ، درگـــیر  تــو

یادش بخیر..
همیشه موقع خواب،
عکس قاب شده ات را گرد گیری می کردم!
اما از آن روزی که رفتی..
عجیب دلم غبار گرفته است.
تو خودت را اذیت نکن،
می دانم..
از دست قاب خالی کاری بر نمی آید

اگر کسی دیوونت بود تو عاشقش باش
اگر عاشقت باشه تو دوستش داشته باش
اگر دوستت داشته باشه بهش علاقه نشون بده
اگر بهت علاقه نشون داد فقط لبخند بزن
اینطوری وقتی همیشه یک پله ازش عقب باشی
اگر یه وقت خسته شد و یک پله جا موند تازه میشین مثل هم…

همه ذرات هستي ، محو در روياي بي رنگ فراموشي ست .

                 نه فريادي ، نه آهنگي ، نه آوايي ،

                               نه ديروزي ، نه امروزي ، نه فردايي ،

                                                     زمان در خواب بي فرجام ،

خوش آن خوابي كه بيداري نمي بيند !

من فرزندی به دنیا نخواهم آورد
بگذار منقرض شود نسلِ غمگین چشمانمان
نسلِ دل بستن های یواشکی
نسلِ خیسِ گونه هایمان
بگذار منقرض شود این دردهای سر به فلک کشیده مان
و این دل های شکسته مان !